माझा पहिला ब्लॉग

तुम्ही कधी ३ महिने त्रिवेन्द्र्म मधे राहिला आहात काय? तेही TCS च्या Induction Programme साठी? आणि मग कधि परत आल्यानंतर खायला बसलाय एखाद्या साध्या होटेल मधेही?पंजाबी,मराठी,गुजराती,चायनीज,इति...सारं कसं पोटात गर्दी करतं.तसंच झालंय माझं.तर जेव्हा मी http://marathiblogs.net या साईटवर आले आणि एकेक करुन सारे लेख वाचु लागले, मला असं वाटलं, काय खावू, म्हणजे काय वाचू आणि काय नको.मराठी मधे इतके सारे लिखाण वाचून ५-६ वर्षापासून एखाद्या इंग्रजी बेटावरून घरी परत आल्यासारखं वाटलं. :)बरं.. नमनालाच घडाभर तेल नको.
तर आज हा माझा पहीला ब्लॉग!!आता जरा टाईप करायला वेळ लागत आहे पण लवकरच सवय होईल.कुठून सुरूवात करावी कळत नाहिये. खूप दिवसांची माझी डायरी लिहीण्याची इच्छ्या पूर्ण होणार आहे म्हणून आनंद झालाय.रोज घडणारया छोट्या छोट्या गोष्टी पाहील्या की मनात विचार येतात आणि शब्दात उतरण्याच्या आधीच विरून जातात. पण आता नाही. :-) आज सारे डोक्यात गर्दी करत आहेत बाहेर पडण्यासाठी.ते सारे सांगणे तरी शक्य नाही पण मला आशा भोसलेनी गायलेले गाणे आठवत आहे.ते म्हणजे....."माझिया मना..."

कवि: सॊमित्र
गायिका: आशा भोसले
संगीतकार: श्रीधर फडके

माझिया मना...

माझिया मना, जरा थांब ना
पाऊली तुझ्या माझिया खुणा
तुझे धावणे अन मला वेदना

माझिया मना, जरा बोल ना
ओळखू कसे मी, हे तुझे ऋतू
एकटी न मी सोबतीस तू
ओळखू कशा मी तुझ्या भावना

माझिया मना, जरा ऐक ना
सांजवेळ ही, तुझे चालणेरात्र ही सुनी,
तुझे बोलणे उषःकाल आहे नवी कल्पना

आजच्यासाठी एवढेच.पुन्हा भेटू....लवकरच !!
:-)