विरोधाभास

गेले दोन दिवस, डोक्याचा पार भुगा झाला आहे. ऑफिसमध्ये दिवसभराची सलग मिटिंग म्हणजे किती त्रास असतो हे कळलं आहे. आता कामाबद्दल असं ब्लॉगवर माझं लिहिणं कधी झालं नाही किंवा तितकं ते महत्वाचंही वाटलं नाही. पण मागच्या माझ्या 'कस्टम-मेड' पोस्ट नंतर या मिटींगमध्ये गेल्यावर स्वत:वरच हसू आलं. म्हणजे माणसाची आवड आणि काम या दोन गोष्टी किती वेगळ्या असू शकतात याचं उदाहरण होतं ते. मागच्या पोस्ट मध्ये मला कसे इथे कपडे खरेदी करायला आवडत नाही आणि भारतात ड्रेस शिवून घेणं किती मस्त कार्यक्रम आहे यावर मी भरभरून लिहिलं होतं. त्यानंतर गेला महिना काही लिहिणं झालं नाही.
पण आज एकदम एक विचार मनात आला आणि लिहायची इच्छा झाली.
गेले काही दिवस एका प्रोजेक्टवर काम चालू आहे ज्यात प्रत्येक काम जास्त वेगाने आणि कमी लोक वापरून कसं करता येईल यावर बोलणं चालू आहे. अर्थात ते काही नवीन नाही. पण विषय आहे, 'इम्ब्रोयडरी'  सारखी कलाकुसर तुम्हाला ड्रेस वर करून हवी असेल तर ती मशीनने कशी करून घ्यायची. :) मग त्यात परत तेच विषय आले. कापड कुठल्या प्रकारच आहे? जर जाड असेल तर त्याला कुठल्या प्रकारची शिवण लागेल? जर कुणी बारीक मुलीने ड्रेस मागवला असेल तर तिचा साईझ आला, 'small'. मग त्यावर समजा तिचं नाव निघालं ३५ अक्षरी तर मग ते तिच्या बाही खालून जाऊन पाठीवर नाही का जाणार? त्यासाठी काय करायचं? एखादा हुशार म्हणाला मला माझं नाव माझ्या शर्टाच्या खिशावर लिहून हवंय, तर मग खिसा आधी शिवलेला असेल तर त्यावर शिवण कशी घालणार ना? त्यासाठी काय केलं पाहिजे? समजा एखाद्याने सांगितले की मला काळ्या शर्टावर काळ्याच रंगाने नाव लिहून हवंय तर? तर त्यावर उत्तर मिळालं,  'कॉमन सेन्स' वापरायचा ना माणसाने? :) मग शेवटी ठरलं फक्त नोट लिहायची 'फॉर्म' वर की बाबा तू जर गडद रंगाचा कपडा आणि गडद रंगाची इम्ब्रोयडरी सांगत असशील तर विचार करूनच 'कन्फर्म' कर. आता मग तो काय ठरवेल ती त्याची चूक.
एखाद्याने जर शर्ट आणि पॅंट दोन्ही मागवलं असेल तर ते घेऊन तर यायचे वेअर हाउस मधून एकत्र. पण मग ते इम्ब्रोयडरी साठी वेगळे होतील ना? मग ते एकत्र राहतील याची 'खात्री' कशी करायची? आणि समजा ते एकत्रच ठेवले इम्ब्रोयडरी करतानाही तर मग त्याच्यावर धागे, दोरे, धूळ नाही का बसणार? मग काय करायचं?
तर आता हे काम फास्ट व्हायला पाहिजे, कमी लोकही पाहिजेत आणि चांगले काम पण झाले पाहिजे. मग त्यासाठी खूप भारी मशिनरी मागवली. म्हणजे एकावेळी १२ वेगळे मशिन्स एकत्र चालतील असे. त्यामुळे माझ्यासोबत अजून अकरा लोकांचं कामही त्याच मशिनवर करता येईल. पण मग मला हवा तो रंग, फोन्ट वेगळा असेल बाकी ११ लोकांपेक्षा तर? तर मग त्यासाठी वेगळे सोफ्टवेअर ज्यात बाराही लोकांचे काम एकदम फीड करून ते एकाच मशीन वर केले  जाईल एकाच वेळेला. :)
आता डिसाईनर म्हणून ते सर्व मला करायला खूप मजा येतेय कारण माणसाचं काम मशीनमध्ये बसवायचं म्हटलं की नेहमीच गोंधळ असतो. :) त्या मेंदूत जी गणितं माणूस करतो ती सगळी मशीनमध्ये बसवायला. पण गेल्या पोस्ट मध्ये मी जे लिहिलं होतं माझ्या अनुभवाबद्दल त्याच्या एकदम विरुद्ध काम मी करतेय हे जाणवलं आणि हसू आलं. असो.

विद्या.