माझिया मना जरा सांग ना: मिळून सारे जण

एक्सरसाईज पोस्ट अलर्ट ! :) गेल्या काही दिवसांपासून थंडी कमी झाली आणि आमच्या गावात वारुळातून मुंग्या बाहेर पडाव्या तसे रस्त्यावर पळणारे, सायकलस्वार, वॉकर ते अनेक लोक दिसू लागले. त्यात आमचीही भर होतीच. गावातूनच एक मोठा सायकलसाठी रस्ता आहे. तिथे मोठ्या गाडयांना जाण्याची परवानगी नसल्याने व्यायामासाठी तो चांगला रस्ता आहे. शिवाय आजूबाजूने दाट झाडी त्यामुळे उन्हाळ्यात तर तिथे अजूनच थंड वाटते. आम्हीही मुलांना शनिवारी, रविवारी सायकली घेऊन तिकडे जातो. किंवा कधी आमच्या रनिंगला ही तिथेच असतो.

गेल्या काही दिवसांत अनेक वेळा वेगवेगळ्या वेळी निरनिराळे लोक मला तिथे दिसले. त्यात मग दोन समवयस्क मैत्रिणी, कधी एखादे आजी आजोबा नातवाला चालायला किना सायकल चालवायला घेऊन आलेले दिसले. एकदा एक वडील पळत होते आणि छोटी मुलगी शेजारून सायकल चालवत होती. अनेकवेळा अगदी छोट्या बाळांना स्ट्रोलर मध्ये ठेवून तो स्ट्रोलरच पळवत नेणाऱ्या आया पाहिल्या. माझे आवडते म्हणजे काही आजी आजोबा दोघेच जाताना पाहणे. यात फार क्वचितच दोघे सोबत दिसतात. एक जण नेहमी पुढे आणि दुसरा सावकाश मागून येणार. मग पुढे गेलेला थांबून मागच्यांची वाट पाहणार. एकदम ग्रुपने जाणारे सायकलस्वार तर खूपच पाहिले.

आता हे सर्व सांगायचा मुद्दा असा की सोबत कुणी असेल व्यायाम करायला तर खरंच फरक पडतो. मी रनिंग सुरु केले तेंव्हा संदीप घरी राहून मदत करायचा. पण दोघांचे सुरु झाले तेव्हा जास्त चांगले वाटू लागले. आम्ही सोबत पळत नाही, तर आलटून पालटून मुलांना सांभाळतो आणि दुसरा पळायला जातो. तर अशा वेळी आपला साथीदार मदतीला आहे ही भावना सुखकारक असतेच पण घरीही गप्पा मारताना तो अजून समान धागा असतो बोलायला. 'आज तुझे किती मैल झाले?', 'स्पीड किती होता?' किंवा 'पाणी जास्त पी' अशा अनेक गोष्टी बोलता येतात. काही त्रास होत असेल तर सांगूही शकतो. त्यामुळे मला वाटतं की घरात एकाच व्यक्तीने व्यायाम करण्यापेक्षा सोबत करावा म्हणजे जास्त फायदा होतो. केवळ नवराच नाही तर आपल्या प्रिय मैत्रिणी असतात, ऑफिसमधले लोक असतात. एकमेकांशी तुलना करून, चढाओढ, खेळीमेळीची स्पर्धा यातून खूप काही मिळवता येऊ शकतं. आमच्या पुण्याच्या बिल्डिंगमध्ये ३-३ जणींचे ग्रुप होते. त्यांना नेहमी मी संध्याकाळी वेगाने चालताना पाहायचे. खूप छान वाटायचं. :)

दुसरा मुद्दा असा की फक्त मोठ्यांनीच हे करण्यापेक्षा मुलांनाही त्यात सहभागी करून घ्यायचं. अनेकदा मुलं खेळत असताना आणि आई-वडील गप्पा मारत आहे असे होते. त्यापेक्षा मुलांच्या सोबत आपणही पळायचे किंवा सायकल चालवायची. किंवा त्यांना पकडायला सांगायचे असे अनेक गोष्टी करू शकतो. मुलं मोठी असतील त्यांच्याशी तुलनाही करू शकतो. सायकल, पळणे, स्विमिंग अशा अनेक प्रकारात. योगासने हेही एक चांगलं माध्यम आहे मुलांना सोबत घेऊन व्यायाम करायला.

अनेक पालक मुलांना सर्व क्लासेस लावतात पण स्वतः मात्र व्यायाम करत नाहीत. हे अतिशय अयोग्य वाटते. अनेकवेळा शनिवार-रविवारी मुलांना घेऊन मुव्ही किंवा बाहेर जेवायला जातो. त्यापेक्षा खेळायला जावं. शनिवारी लवकर उठून बागेत फिरायला न्यावं. पुण्यात शनिवार-रविवारी हॉटेल्सना प्रचंड गर्दी असते. सकाळी व्यायामाला मात्र त्याच्या १ टक्काही नाही. मी या तक्रारी आधीही केल्या आहे किंवा हेच मुद्दे मांडले आहेत. पण सध्या उन्हाळ्याच्या सुट्टीत सर्वजण बाहेर पडलेले दिसतात. मुलांना निरनिराळे क्लासेस असतात. पण या सुट्ट्यांमध्ये त्यांच्यासोबत आई-वडिलांनीही व्यायामात भाग घ्यावा असे मला वाटते. एकदा सुरुवात झाली की हळूहळू याच गोष्टी नियमित केल्या जातात आणि त्यांची मुलांना चांगली सवय लागू शकते. असो.

तुम्हीही करून बघा नक्की हे प्रयोग आणि मला सांगा यांनी फरक पडतो की नाही. हे आम्ही चौघे सायकलस्वार. :)