इतकी जवळीक नाही चांगली

गझल वगैरे लिहिता येत नाहीत. वाचायला आवडतात. वेगवेगळ्या वेळेला लिहिलेल्या या ओळी एकत्र करून लिहिल्या आहेत इथे.

जो तो धावला जिथे आग होती लागली
पाहण्या कुठे तिथे काडी नाही आपली.

आपल्या फळांनी त्याची फांदी होती वाकली
ऊन वाऱ्यात ज्याने मान नाही टाकली.

सरणावर त्यांनी तिच्या पोळी होती शेकली
सोडून ज्यांना गळ्याला दोरी तिने लावली.

दु:खं ज्यांनी दिले सगळीच होती आपली
दूर हो वेड्या, इतकी जवळीक नाही चांगली.

-विद्या भुतकर.