लव असो की अरेंज

प्रेमाला, घराची चौकट दिलीस
तेंव्हाच संपलं सगळं.
सुरुवातीला प्रत्येकालाच वाटतं
आपलंच प्रेम जगावेगळं.

खिडकीशिवाय कुठूनही
आता येत नाही वारं.
सगळीकडे लागतात
कडी, कुलुपं अन दारं.

शेवटी सर्वांचा
तोच असतो संसार. 
घरं, पोरं, नोकरी
त्याच भानगडी हजार. 

घड्याळाच्या तालावर
जो तो नाचतो. 
प्रेमासाठी फक्त आता
विकेंडच मिळतो.

लव असो की अरेंज
तरी लग्न सेमच असतं.
दोघे कसे भेटलो
या 'गोष्टी'त फक्त अंतर असतं.
  
विद्या भुतकर.
https://www.facebook.com/VidyaBhutkar1/