पुण्यातल्या पाणीपुरीच्या गाड्यावर खाता खाता सुद्धा मी तो बरोबर पुऱ्या देतोय ना हे मोजत असते. मुलांनाही घेऊन जाऊ लागले तेव्हापासून आमच्या पाणीपुरी प्लेट वाढतंच गेल्या. एकदा मी अशीच एका माणसाशी भांडत होते की तुम्ही मला २ पुऱ्या कमी दिलयात म्हणून. त्यानंतर अजून २ प्लेट झाल्यावर सानू आणि स्वनिक अजून नुसती पुरी हवी म्हणून हट्ट करू लागले. तेव्हा त्याच माणसाने त्यांना हव्या तेव्हढ्या पुऱ्या खाऊ दिल्या. तेंव्हा मला स्वत:ची थोडी लाज वाटली. माझ्या एका पुरीने तो काही लखपती होणार नव्हता. असो. :) पाणीपुरीत सर्व काही माफ असतं. :)
एकूण काय, एका वेळी ३-४ प्लेट पाणीपुरी खाणाऱ्या मला, अमरिकेत आल्यावर, पाच डॉलरला पाच पुऱ्या तेही पांचट वाटीभर पाणी आणि चण्याचे थोडे दाणे हे काही झेपत नव्हतं. शिवाय शेवटी 'सुकी पुरी द्या' असं म्हणायलाही कुणी नव्हतं. मला काहीतरी करणं भाग होतंच. त्यात 'खाईन तर तुपाशी.. ' असा अटिटयुड. त्यामुळे सर्व काही सामान आणून घरीच पाणी बनवायला सुरुवात केली. पुऱ्या काही मी अजून घरी बनवत नाही. उगाच त्यासाठी तळणाचं तेल जातं. पण गेल्या काही वर्षात माझी एक प्रोसेस बनली आहे पाणी बनवण्याची आणि ती बऱ्यापैकी नीट चालू आहे. हीच पद्धत भारतातही लोक वापरू शकतात ज्यांना बाहेरची पाणी पुरी खायला नको वाटते. किंवा थोड्या पुरयानी ज्यांचे पोट भारत नाही त्यांच्या साठी सुद्धा.
मी एकाच वेळी जास्त पाणी बनवून फ्रीजर मध्ये ठेवते त्यामुळे साधारण महिन्याभरात अजून एकदा तरी पटकन फक्त बटाटे उकडले की पाणी पुरी तैयार. :) मी आणि संदीप पटापट मसाला भरून पुऱ्या तयार करून घेतो एकदम २५-२५ दोघांच्या आणि मग वाट्यांमध्ये पाणी घेऊन एकमेकांकडे न बघता खायला सुरु करतो. एकदा तर पुऱ्या कमी पडल्या म्हणून खाता खाता मध्येच दुकानातून जाऊन पुऱ्या आणल्या आहेत, तेव्हापासून माझ्याकडे चार पाच पाकिटे पुऱ्या तर असतातच. कोण जाणे कधी खायची इच्छा होईल? :)
मागे म्हणाले तसे मला रेसीपीसाठी माप वगैरे नीट देता येत नाही. पण तरी प्रयत्न करत आहे.
१. तिखट पाणी: पहिल्या फोटो मध्ये दिलेत ते सर्व पदार्थ, हिरव्या मिरच्या, पुदिना, कोथिंबीर, आले आणि लिंबाचा रस हे मिक्सरला बारीक करून घ्यायचे. त्या बारीक पेस्टमध्ये भरपूर पाणी घालायचे. मी सुका पाणी पुरी मसालाही घालते. MDH किंवा EVEREST चा तो मसाला साधारण ३-४ चमचे पाण्यात मिसळते. सर्वात शेवटी चवीनुसार मीठ घालून तयार केलेले पाणी फ्रीजमध्ये थंड होण्यासाठी ठेवते.
२. गोड पाणी: चित्रात दिल्याप्रमाणे, चिंच, खजूर, गूळ आणि थोडी पुदिन्याची पाने घ्यावीत. मी चिंच धुवून मायक्रोवेव मध्ये साधारण एक दोन मिनिट गरम करून घेते. त्यातले पाणी वरचे वर काढून टाकते. त्यामुळे चीन्चेतली घाण निघून जाते. हे न करता थोड्या गरम पाण्यात चिंच घालून धुवून घेतली तरी चालेल. मग चिंच आणि बाकी सर्व पदार्थ भांड्यात घालून शिजू देते. त्यात पेलाभर पाणी घालते. मिश्रण शिजल्या नंतर साधारण तिसऱ्या चित्रात आहे तसे दिसेल. ते सर्व मिश्रण मिक्सरला बारीक करून त्यात चिमूटभर मीठ घालून, पाणी घालून घेते. तिखट पाण्यापेक्षा ही चटणी थोडी घट्ट असते. त्यामुळे कमी पाणी घालावे. मी थोडा तयार चिंचेचा कोळही घालते. त्याने रंग थोडा छान येतो. ते नाही घातले तरी चालेल.
३. सुरु करतानाच मी ३-४ बटाटे उकडायला ठेवते. म्हणजे पाणी तयार होईपर्यंत बटाटे झालेले असतात. त्या बटाट्यामध्ये धने-जिरे पूड, मीठ आणि हवे असल्यास लाल तिखट घालावे.
४. सर्वात शेवटी, पुरीमध्ये बटाट्याचे मिश्रण, बारीक शेव आणि हवे तसे गोड किंवा तिखट पाणी घालून घ्यावे.
सध्या पोरांचीही चंगळ चालू असते पाणी पुरी केली की. मुलगी तर चाटून पुसून खाते सर्व प्लेट. :) शिवाय ज्यादा गोड चटणी वेगळी. :)
विद्या भुतकर.
https://www.facebook.com/VidyaBhutkar1/
एकूण काय, एका वेळी ३-४ प्लेट पाणीपुरी खाणाऱ्या मला, अमरिकेत आल्यावर, पाच डॉलरला पाच पुऱ्या तेही पांचट वाटीभर पाणी आणि चण्याचे थोडे दाणे हे काही झेपत नव्हतं. शिवाय शेवटी 'सुकी पुरी द्या' असं म्हणायलाही कुणी नव्हतं. मला काहीतरी करणं भाग होतंच. त्यात 'खाईन तर तुपाशी.. ' असा अटिटयुड. त्यामुळे सर्व काही सामान आणून घरीच पाणी बनवायला सुरुवात केली. पुऱ्या काही मी अजून घरी बनवत नाही. उगाच त्यासाठी तळणाचं तेल जातं. पण गेल्या काही वर्षात माझी एक प्रोसेस बनली आहे पाणी बनवण्याची आणि ती बऱ्यापैकी नीट चालू आहे. हीच पद्धत भारतातही लोक वापरू शकतात ज्यांना बाहेरची पाणी पुरी खायला नको वाटते. किंवा थोड्या पुरयानी ज्यांचे पोट भारत नाही त्यांच्या साठी सुद्धा.
मी एकाच वेळी जास्त पाणी बनवून फ्रीजर मध्ये ठेवते त्यामुळे साधारण महिन्याभरात अजून एकदा तरी पटकन फक्त बटाटे उकडले की पाणी पुरी तैयार. :) मी आणि संदीप पटापट मसाला भरून पुऱ्या तयार करून घेतो एकदम २५-२५ दोघांच्या आणि मग वाट्यांमध्ये पाणी घेऊन एकमेकांकडे न बघता खायला सुरु करतो. एकदा तर पुऱ्या कमी पडल्या म्हणून खाता खाता मध्येच दुकानातून जाऊन पुऱ्या आणल्या आहेत, तेव्हापासून माझ्याकडे चार पाच पाकिटे पुऱ्या तर असतातच. कोण जाणे कधी खायची इच्छा होईल? :)
मागे म्हणाले तसे मला रेसीपीसाठी माप वगैरे नीट देता येत नाही. पण तरी प्रयत्न करत आहे.
१. तिखट पाणी: पहिल्या फोटो मध्ये दिलेत ते सर्व पदार्थ, हिरव्या मिरच्या, पुदिना, कोथिंबीर, आले आणि लिंबाचा रस हे मिक्सरला बारीक करून घ्यायचे. त्या बारीक पेस्टमध्ये भरपूर पाणी घालायचे. मी सुका पाणी पुरी मसालाही घालते. MDH किंवा EVEREST चा तो मसाला साधारण ३-४ चमचे पाण्यात मिसळते. सर्वात शेवटी चवीनुसार मीठ घालून तयार केलेले पाणी फ्रीजमध्ये थंड होण्यासाठी ठेवते.
२. गोड पाणी: चित्रात दिल्याप्रमाणे, चिंच, खजूर, गूळ आणि थोडी पुदिन्याची पाने घ्यावीत. मी चिंच धुवून मायक्रोवेव मध्ये साधारण एक दोन मिनिट गरम करून घेते. त्यातले पाणी वरचे वर काढून टाकते. त्यामुळे चीन्चेतली घाण निघून जाते. हे न करता थोड्या गरम पाण्यात चिंच घालून धुवून घेतली तरी चालेल. मग चिंच आणि बाकी सर्व पदार्थ भांड्यात घालून शिजू देते. त्यात पेलाभर पाणी घालते. मिश्रण शिजल्या नंतर साधारण तिसऱ्या चित्रात आहे तसे दिसेल. ते सर्व मिश्रण मिक्सरला बारीक करून त्यात चिमूटभर मीठ घालून, पाणी घालून घेते. तिखट पाण्यापेक्षा ही चटणी थोडी घट्ट असते. त्यामुळे कमी पाणी घालावे. मी थोडा तयार चिंचेचा कोळही घालते. त्याने रंग थोडा छान येतो. ते नाही घातले तरी चालेल.
३. सुरु करतानाच मी ३-४ बटाटे उकडायला ठेवते. म्हणजे पाणी तयार होईपर्यंत बटाटे झालेले असतात. त्या बटाट्यामध्ये धने-जिरे पूड, मीठ आणि हवे असल्यास लाल तिखट घालावे.
४. सर्वात शेवटी, पुरीमध्ये बटाट्याचे मिश्रण, बारीक शेव आणि हवे तसे गोड किंवा तिखट पाणी घालून घ्यावे.
विद्या भुतकर.
https://www.facebook.com/VidyaBhutkar1/
No comments:
Post a Comment