Sunday, January 21, 2007

....मला प्रेम दिसतं !


तो मला नेहेमी म्हणतो,
प्रेम-बीम झूट असतं
एकटं जगणं सुखी असतं
तरीही त्याचं माझ्यावर प्रेम आहे
असं मला का वाटतं?

कुणी सांगितलीय बायकोची चाकरी
असं त्यानं म्हटलं तरी,
मी आजारी असताना काळजी करायचं
त्याला काय कारण असतं?
त्याच्या हक्कानं रागावण्यात.....मला प्रेम दिसतं.

मुली म्हणजे निव्वळ मूर्ख
त्यांना समजणं नेहेमीच व्यर्थ
मग तरीही माझ्या बालिश वागण्याचं
त्याला कौतुक का असतं?
त्याच्या अवखळ हसण्यात.....मला प्रेम दिसतं.

सगळ्या अशाच बेशिस्त
आवरण्यात जातो वेळ जास्त
उशीर झाल्यावर चिडला तरी
मला आवरलेलं पाहून, ओठांवर हसू का असतं?
त्याच्या 'चला' म्हणण्यात……मला प्रेम दिसतं.

मुलं-बाळं म्हणजे नुसता ताप,
संसाराचा असतो किती उपदव्याप
असं म्हणलं तरी, मी किचनमध्ये असताना
माझ्याकडे पाहणं त्याला का आवडतं?
त्याच्या भावुक डोळ्यांमध्य़े.....मला प्रेम दिसतं.

ओठांत एक आणि मनात एक,
शब्दात एक आणि स्पर्शात एक,
तो कसाही वागला, काहीही बोलला,
तरी असं का होतं?
त्याच्या प्रत्येक गोष्टीत.....मला प्रेम दिसतं !

-विद्या.

4 comments:

Anonymous said...

chhan !!! khoopach cchhan
Barech divasanni kahi tari chhan Marathit vachayla milala..

Anonymous said...

khup chan marahthi lihita aapan...keep writing :)

Hitu said...

Very good marathi writing...
Pata nahi... lekin maza aa gaya..
hindi english mein likh raha hu kyonki mumbaites...parantu pakka deshi/gvraan...keep writing...

Anonymous said...

farach sundar composition ahe , jar swatahachi aasel tar apratim...
kudos ...